Toktok

Girafman

Yellowphant

Wirklichkeit in erster Linie

sie zeigt seine beine
mit sorgenvoller miene
legt sie beine auf die schiene
und zaehlt die ersatzteile

sie zeigt uns seinen bauch
sie erwaehnt die arme
nennt aber auch
eine kleine narbe

legt sie dann zwischen den schrauben
sammelt schrauben fuer ne dose
steckt die beine inne hose
und faellt von ihrem glauben

Wielklem

Hoe krijg je een olifant in een wasmachine?

Tegen beter weten in

Tegen beter weten in draag ik je boodschappen al jaren in me. Je stuurt me nog steeds weleens een kaartje als het wat minder met je gaat. De kaartjes, meestal uit Kreta, leg ik rechts van de boodschappen neer, zodat je ze bij binnenkomst niet meteen ziet. Ik zou ze natuurlijk ook gewoon kunnen ophangen, maar die exposure gun ik je niet. Zelfs bloemen van je zou ik geen water meer geven.

Kiezen tussen humor en God.

Kiezen tussen humor en God. Het gekke is dat het niet meer zoveel pijn doet. Na een tijdje sterft het er gewoon af en dan groeit het weer dicht. Ik heb nu mijn eigen plek op de boekenplank.

Buiten de deur gegeten

Buiten de deur gegeten en weer terug bij de gang van zaken. Fred staarde uit het raam van zijn kantoortje en had van alles door: hij wist wie en hoe en wat. Hij voelde zich volmaakt, één kopje koffie lang. Met melk en suiker weliswaar, maar er moest gewerkt worden, een vaardigheid waar Fred heel handig in was geworden; volgens een vast stramien zette hij keurige verslagen neer, wat bij zijn collega's in goede aarde viel.

Zijn moeder rekende al lang niet meer op Fred. Op een bepaald moment was hun contract afgelopen: hij zocht zijn heil elders en moeder heeft nu een hond. Niet zomaar een hond maar een beest dat heel schattige geluiden maakt in plaats van blaffen, je zou bijna denken dat het een kat was. Niets is meer zoals het was: de tafel is nooit meer gedekt en zelfs op het aanrecht ligt een donzig stoflaagje.

Blblbl.

Het vertrouwen is nu helemaal weg, alle goede voornemens ten spijt. Ik adem diep in, kijk in de spiegel en hou mezelf voor de gek. Met uitgestoken tong het nieuwe jaar in: blblbl! prrfzz! Dat lucht op.

Paus

Hoe verder? Een braakliggend stukje grond en een paar uit de mouw gestoken handen, meer dacht ik niet nodig te hebben. Maar het komt altijd anders: de paus heeft de handoek in de ring geworpen, god verschuilt zich achter wolken en ik blijf gewoon op de bank hangen ?was ik maar niet opgestaan.

Honger

Ze vond me mooi, dat zei ze vaak om me gerust te stellen. Ik was gerust en vergat even de afwas te doen, vleide me tegen haar heupen. Ik was gerust en met het grootste gemak kwam ik overal voor te laat, klampte me vast aan haar arm. Eten hoefde ik niet meer, had ook ergens gelezen dat dat kon, zo zonder eten.

Van licht zou je dan eten zeiden ze; heel fascinerende materie waar je een gemiddelde talkshow mee kunt vullen. -- "Mis je dan écht niets?" -- "Nee want ik heb geen honger!" Normale sterfelijken moesten maar gewoon eten als ze honger hadden, daar is honger immers voor bedoeld. En er was ook nog iets met de beleving van seks, die zou anders zijn.

Voor mij gelden dit soort dingen niet. Geloven van wat dan ook laat ik aan andere mensen over. Of het een kwestie van prioriteiten is? Geen idee. Ik knijp nog eens heel hard in haar arm en ja hoor: ze is er nog.

Anonieme dichtersarchief

26.8.02

"eerder vandaag
stelde ik mezelf de vraag
die ik nu aan jou stel
maar wat schiet je ermee op?"

--uit het anonieme dichtersarchief, ©2002

24.8.02

ik keek daarnet een liefdesfilm en hoopte dat hij goed af zou lopen.

24.8.02

volgende gedichtje staat in het Utrechtse Straatnieuws onder een pseudoniem:

"de hand open ( want je weet maar nooit )
en soms valt er een kwartje in.
een rotte plek, een hoopje stront
--neem er geen genoegen mee.

intussen alles wel gezien
sluit nog steeds mijn ogen niet.
ik wou dat ik een dijk had
dan kon ik ergens tegen."

--uit het anonieme dichtersarchief, ©2002

19.7.02

wacht maar

"in jouw wijk
hap ik een haring
in geurig kleuren
door de vis heen
kom ik ook bij jou"


6.6.02

"op weiland
tot vervelens koe
ze kauwt
ze denkt in groen"

Olifanten

Ik plaste beestjes en keek er van op. Kleine wormpjes net muggelarven, bruine slierten die bewogen zolang ik plaste. Stompzinigheid gebiedt mij te zeggen dat niets meer smaakt als voorheen. Muf als een gedragen t-shirt smaakte het ontbijt, bitter het leven. Lik langs mijn ziltige lippen en verstijf; hoewel ik nog gewoon kan bewegen, hoor, maar ik voorzie alleen maar dat het niet zo verder kan. Over muggen gesproken, waar zijn die olifanten?

Speelplaats

Wachtte ik tevergeefs? Toet toet, daar zal je Hem hebben. Hij komt elke dag wel eens langs, dus om nou rekening met Hem te houden --Hij ziet maar. Op mijn meest sombere dagen voel ik Zijn grote handen wel eens op mijn schouder, ik kan me dan moeilijk alleen voelen en glimlach een beetje.

Mijn pieken en dalen staan in zo'n klein handig boekje, soms turf ik wanneer ik het tellen moe ben. Soms ben ik zo moe dat ik weer ga tekenen. Ik teken door een of ander to-do lijstje heen: een ernstige draak die kinderen spuugt. Dat lijstje heb ik gister opgesteld zodat mijn hoofd wat lichter werd; iets van die en die opzoeken, afspraakjes en afwassponsje, eten kopen. Inmiddels roken wormen sigaren en vliegen zwijnen in bikini's. Streep erdoor. Ik scheur nooit een blaadje uit, mijn hoofd is mijn speelplaats.

Constructie

het op eigen kracht doen
met touwtjes
en katrollen
omdat je die
twee armen mist

Naar elkaar kijken

ik ontdek iets
dan weer jij
ontdekt dat ik je zie
dan weer jij
de mondhoek lacht
heel even
lach ook ik
dan weer jij

een wenkbrauw doet maar wat
van jou
je zegt dat je
jezelf ziet
ik daarentegen heb dat niet

Zonnestraal

De lente maakt me zorgen. De eerste zonnestralen doen haar juist verschrompelen, terwijl ik zo mijn best had gedaan. Ik pak de gieter en giet na. Een plek op het dakterras had ik haar nog beloofd, grootse plannen had ik, maar nu verlies ik haast mijn grip. Ze fronst een beetje, dat doe ik ook; we hebben het immers beide niet gewild.

De zon dringt zich op. Uit voorzorg draag ik hemden met lange mouwen. De zonnebril, de helm --want je weet maar nooit-- het liefst zou ik elk stukje huid dat door mijn kleren loenst dichtplakken met isoleertape. Ik loop naar de kraan, drink wat, en vervloek haar. Gewapend met een paraplu durf ik dan naar buiten.

Vlak voor mijn huis zit een stelletje te genieten van elkaar. Om de hoek wordt een kind geworpen, ik haast mij naar de supermarkt. Ik neem aan dat ik er iets kan kopen waar ik beter van wordt. Het bloesemt zelfs hier(!), het leven lacht triomfantelijk. Daar sta ik dan met mijn winkelmandje.

Qwerty

Kortoom begon zijn leven als een vertyping. Zelf kon hij er niets aan doen. Andere omstandigheden dwingen je tot andersoortige fouten. Fouten dien je te koesteren, want wat maak je anders mee? Gisteren ging er ook al van alles mis; Kortoom zag er geen brood in maar gaf niet op. Al valt de hele wereld om! Het zou niet lang meer duren werd hem verteld. Vandaag neemt hij ontslag.

Voor minder doen we het niet.

"Es soll eine neue Struktur geben die ein jeder erfassen kann. Und dann Sachen hin und her schieben, ohne das jemand es bemerkt."

[Er moet een nieuwe structuur komen die iedereen kan bevatten. En dan dingen schuiven zonder dat iemand het door heeft.]

--uit de dagboeken van Eduard Schlimm

Wat zwaait

Scheerslak

Onui

onuitsprekelijke dingen toch worden geduid en overdacht

Homo bulla

Zorg dat je scherp blijft. Mijn vader probeerde het voor te doen: een mes dat stomp op het aanricht ligt en de gedeukte tomaat; een poging tot plakjes.

Elke dag lijkt een sollicitatie bij een megaconcern. Zo'n plek waar je mag blijven werken met carrieremogelijkheden. Scoren wil ik, ik wil doelpunten. Wat zeg ik: 2-0! Op het Neude sta ik, midden op dat net-niet plein en schreeuw modderfokkers! Er volgt een overwinningsdansje. Ik heb ze wel door, prik er zo doorheen. Homo bulla, pats!

Nooduitgang

nooduitgangen aantrekkelijker maken.

Etiketje

Ik haat de dingen waar namen op staan. Ze zijn handig als je het echt niet meer weet, maar soms wil je 'de dingen' zelf benoemen. Een klein kind in het bos ziet er naast paddestoelen echte kabouters rennen en die tak in de avondschemering is van een ouwe heks.

Klein meisje wees nie bang
Die vieze oude man
In de kelder is een schaduw
Zorg maar liever dat je niet struikelt over
Zijn lange benen

Laat ik dit over keuzes zeggen: ik ben kneedbaar als kauwgom, achtergebleven aan de onderkant van een tafelblad. Een open deur van een rommelhok. Jij maakt hem open en er valt van alles uit. Ik probeer alleen maar alles een plaats te geven. Wilde je nog in een van mijn potjes stopen met een etiketje. Nu zie ik er toch weer vanaf.

Collage uit de oude doos

inwieweit kann mit sicherheit
hirnschonend geplant werden?
der griff ins portemonnaie
--bierernst ist die hoffnung

das glück der erde ligt
nicht immer auf dem rücken

'Het leven is onverbiddelijk en op ieders schouders rust de taak om, tegen wil en dank, te worden wie we zijn.' --ergens uit de Volkskrant

tijd voor een zelfonderzoek: ik schrijf punten op die me bezig houden, die punten zullen ongenoemd blijven omdat ik jullie het een en ander wil besparen. Daarna trek ik lijnen en conclusies, een soort roadmap voor mijn ellende. Na heel wat gepuzzel besloot ik dat ik geen kaart nodig heb.

Zonder titel

een waardige oude man
in zo'n machtig fauteuil
een rijk gevulde boekenplank erachter
dat lijkt me wel wat

de rust om zonder haperen
mijn zinnen af te maken

de interviewer die
er niet tussen komt
omdat ik vol verhalen zit

Meezingen

ze voelt zich zo geëmancipeerd
voor één moment
en al haar vrouwen om haar heen
ze kent de text al uit haar hoofd
en al haar vrouwen zingen mee

begripvol kijkt ze
terwijl ze "mannen" zegt
en schud haar hoofd
ook al haar vrouwen schudden nee

Op een bepaald moment

op een bepaald moment
gaan hele kleine voorwerpen

een hele grote rol spelen in je leven

groter dan

de dingen die je
belangrijk achtte voordat

je via de kleine dingen
tot hetzelfde resultaat kwam

Slangetje

via een slangetje sta ik in verbinding met de "collectieve ziel" zoals ik dat noem. wacht, laat me uitleggen! het klinkt wat raar maar ik moest wel. een kunstmatige ingreep om maar een aansluiting te hebben.

er ontploft wel eens wat. een aanslag op een synagoog. een man van 57 jaar "zinloos" --ook zo'n woord-- neergeknuppeld door twee dui-de-lijk allochtone jongeren. iedereen leeft mee. een andere man van 57 schudt zijn hoofd bij het lezen van de krant. soms zegt er iemand, namens iedereen trouwens, "waar het op staat". gelukkig maar.

in een weeshuis verkrachtte de katholieke hulpverlener met enige regelmaat zijn "schaapjes". de jongens voelden zich op zo'n moment helemaal geen schaapjes, dat kon ook alleen een katholieke pedagoog verzinnen. alle pijn van de wereld komt nu via een pompje door het slangetje bij mij.

"Blokkendoos" aankondiging

Op 13 en 14 december tijdens het LomboKunst weekend verschijnt de bundel Blokkendoos. Met een aantal speelse gedichten in een sobere vierkante uitvoering. "Praktisch. Kwadratisch. Gut." Hij zal verkrijgbaar zijn bij mij en bij de Hut Spot, de nieuwe locatie van het Kaasschaafcollectief (Kanaalstr. 51, helemaal aan het begin).

Verder is er nog een boekpresentatie op zondag 14 december in de Antoniuskerk. Ik verwacht een kwartier mondharp tonen die door de kerk zweven en een zeer beknopte aankondiging van de bundel.

Blokkendoos voor 4 Euro, net te laat voor sinterklaas.

Gevonden voorwerp

Geweldig dat het kan. Je laat ergens iets achter van waarde en je weet bijna zeker dat iemand het wel weer ergens voor kan gebruiken. Soms kom je jezelf weer tegen in een stoffige hoek. Eenmaal van stof ontdaan kun je niet geloven dat men je zo lang heeft laten liggen: wat een prachtexemplaar!

“Incidentele extra zakken”

Soms maakt humor eenzaam. Terwijl je vol lollige verbazing kijkt naar een orderbevestiging van de TPG Post. Staat het er echt!? Na controle met een collega onder een bakje koffie kom je erachter dat het niet bij iedereen iets teweeg brengt. Je zou een poging kunnen wagen om incidenteel grappig te doen klinken, maar een grap moet je niet uitleggen.

Je moet wachten tot het kwartje valt. Je collega verslikt zich en sterft een plotselinge dood.

One man zoo

Fig. a

steekproef
waarbij deelnemers
pillen slikken
op goed geluk

De man met de lange baard

ik trof hem aan een aantal maanden geleden met een grote gele aap onder zijn arm. hij was een gedreven man met torenhoge ambities. hij vertelde me, gebaarde dreigend met de aap, dat hij negen mannen wilde zijn om zo het boek der boeken te kunnen schrijven. hij overhandigde me, nog voor hij me over de inhoud van dat boek vertelde, een contract: of ik niet een van die mannen wilde zijn. de gele aap klampte zich aan mij vast en tijdens een ongemakkelijke worsteling voelde ik opeens een pen in mijn hand.

ik ben er min of meer ingeluisd! het was een zwak moment; iets doorkruist je pad en oh ja, ik zou nog wat tompoezen kopen voor mijn lief die thuis wachtte. om er snel vanaf te zijn krabbelde ik maar mijn naam in een hoek van het papier en haastte me naar de bakkerij. tja. zit ik hier nu op een muf kantooreiland allerlei haast onleesbare aantekeningen over te typen. maar de teksten groeien langzaam uit tot een coherent geheel; ik lees ze graag terug. dankzij de talloze vergaderingen met mijn collega's en een fatsoenlijke laptop van de zaak, leg ik allerlei kruisverbanden en baan mijn weg door de stapels met volgekladde dummies. man, ik kan niet wachten totdat het uitkomt!

Ontstemd (herschreven voor Mislukte Woorden)

die dag
had hij de bakstenen
keurig op een houtblokken
om de blokken en de stenen

vandaag
had hij de stenen
samen met een smeeuig plamuursel
om de blokken op elkaar
en tegen de peilers om te steunen

die dag
gingen de bakstenen in gezamelijke waterpas
om de blokken en de stenen
-nee wacht!
werden alle stenen
door elkaar gedaan

zulke grote blokken!

Beestje met pleeborstelambitie + verontwaardigde ouder

Kaas

500 gram Goudse Kaas: "Schimmels zijn achterlijke culturen!". De schimmelkazen, vooral de Danish Blue waren laaiend. Er ontbrak elke nuance, zelfs bij yoghurtculturen spreekt men van links of rechtsdraaiend. Hoe kun je nou alle blauaderkazen, camenberts (-crues) en roodkorstjes over een kam scheren!?

Schematische weergave van de configuratie (driemaal dubbele U-buis)

Monsieur kwakwa avec son chien et la petite Melanie avec son chien aussi

Verpakkingseenheid = 2 stuks

"Deurstoppers
Houden voor bezoekers en gasten vriendelijk de deur open."

Brievenknipsel

voorkant:

L

Ik, Tine
Ik, Tin
va
Ik, Tin
h
Liefde

achterkant:



er en ik



an

Zonder titel

Piemelman

Voor Disney

'De secretaresse is een van de "mensen op de achtergrond" met wie u rekening moet houden.'

Pijlen

's nachts zijn er kinderen op straat, dat kan ik horen. ze schrijven dingen op de stoep. overdag zie ik huilende jongetjes en meisjes van krijt en pijlen die de weg wijzen. opeens komt er een wolk. het moest maar eens gaan regenen!

Honden aan de lijn.

Eigenlijk zijn parken en honden rare uitwassen van de beschaving.
Een park is een stukje grond waar mensen lopen, liggen of zitten al dan niet vergezeld door een huisdier dat het liefst achter stokken en eenden aanrent. Nepnatuur en surrogaat vriend. Óf kind —maar dat hangt af van zijn baasje.

Lekker spul

Homofiele pinguins

Commotie

stof waait op tegen de deuren
er schijnt nogal wat te gebeuren
vrouw van zestig bij het raam

de telefoonhoorn in de aanslag
ze kijkt goed wat wel en niet mag
en wat niet kan dat geeft ze aan

Niet goed geld terug

Surrealistische kermisattractie

Mondkaktus

Deur open

Doppelter dackel, 2 mal kurze beine

Voebele

Tepeltrend

De zomer van 2003, tijdens een wandeling aan de Zuerisee, het meer bij Zuerich, besefte ik dat het bloedjeheet was. Er liepen meerdere Zwitserse mannen die het teveel moeite vonden om hun shirts helemaal uit te trekken; ze schoven de shirts net boven hun tepels. Ik verwacht dat deze trend zich in zomer 2006 eindelijk in Nederland zal doorzetten. Beter laat dan nooit.

Nuldientje

Ik mag weer

ik pak mijn agenda en noteer
2 maanden niets doen
of anders heel kalm aan

in de map “ongesorteerd”
zit een kopie van een artikel
in de stapel
zit een kopie van een artikel
in het bakje
zit een stapel met kopieën
ik leg de papieren en het logboek weg
ik mag weer!

Klaagknollen

klaagknollen constateren dat het pijn doet:
de schemering, de grassprietjes die prikken,
niet weten waar je bent, het slikken.
met gejammer hullen zij zich
onder 't ruisen van verkeer en roepen
verwijten naar elkaar

ze zijn geboren met een kneuzing
hun tere lijfjes vertonen eerstegraads verbrandingen
en ruiken muf naar franse kaas
klaagknollen wenen zachtjes in de berm
tijdens de avondspits.

Waarom niet gelezen?

Ruimte voor eigen inbreng

Bakbeest

Buckel runter

Praatding

De ijdele hoopjes

* Het schaap met de 5 poten

Omgeving

Hond uit vrouw

Consequenties

Wij zullen in de toekomst genoodzaakt zijn, consequenties te verbinden aan het te laat opsturen van de spullen.

Zwitserse zakplant

Kunst is heel belangrijk

Si vous desiré une baby

Vlinder

In orde

Druk

hoe hij altijd druk was
en nooit tijd ergens tijd
voor leek te hebben.

overigens ging hij er wel
steeds goed voor zitten

Ed en an

Roterende dwerg

Aap op pindarotsje

Koffer

Liedje

je kotst ze uit. het maakt niet uit of ze te pletter vallen ergens op de grond, kronkelend van de pijn. je probeert ze plat te trappen, maar ze geven mee; vieze rubberen ingewanden zijn het, je proeft een beetje smeerolie en slikt. er zit nog beweging in terwijl je ze bij elkaar veegt. de borstel van je veger kleeft van de drab, soms valt er eentje naast het blik. het meurt. je doet ze in een vuilniszak, verzint een knoop, en hoopt dat ze spoedig mee worden genomen. je neuriet een liedje. wat kan het jou schelen.

Cartoon uit 1953

Gezellig

Met mosterd

een nogal onsmakelijk idee dat de grote Duitse denkers van weleer, zélfs Goethe en Einstein, zich zo nu en dan aan een worst te goed deden. worst en grote gedachten in één zin, met mosterd.

Samen dingen

samen buurten samen binden
samen werken samen leven
samen uit samen thuis
samen zweren samenklitten
samenbinden

Spaarvarken

Lijntjesparadijs

ik wist niet wat ik zag: een plek waar men ZIJN met hoofdletters schreef. je kon er tot jezelf komen en groeien als een plant. men gaf elkaar bemoedigende schouderklopjes en troostende woorden. het was een paradijs waar lijntjes met de kosmos waren. “daarom staat alles in verband met elkaar!”, vertelde een bewoner opgewekt.

iedereen ademde zijn longen voluit, er hing een lucht van bloemen. gelukzalig zweefden ze op liefde en voedden zich met licht en groene thee. ik dacht er nog even aan om heel hard “poep!” te roepen en aan de lijntjes te trekken, maar ik vond een mooi plekje in het mos, heerlijk donzige mosjes. ik sloot mijn ogen en sukkelde in slaap.

Unwetter

Kosmonaut

een soort van huilen
zonder lucht of troost
geef hem een zwieper
en hij draait voor even

Deze viool

Hondenhomobosje

Focussen

Focussen op wat we gedaan hebben.

Goegoegoe boeloeloe!

W.O.K.-methode

Tieten

Waldsterben

Manifest

manifest, je schrijf het zwart op wit
je neemt stelling in een overzichtelijke tijd
pamfletten waaien op terwijl je wild gebaart
de laatste koets rijdt over kinderkoppen.